Bijeenkomst DIR-GER in HemmoorHet volgende stuk is een verslag dat Eddy van Vliet heeft geschreven na zijn bezoek aan de DIR meeting van DIR-GER in het ijzige Hemmoor. |
 |
Vrijdagavond rond 9:15 uur zijn Harmen Thys Nieuwenhuis en ik vertrokken richting Hemmoor, Noord Duitsland. Na het inladen van de Gavin scooters, 4 dubbelsets, een berg stages en de overige materialen konden we eindelijk gaan rijden in een door z'n achterassen gezakte Mercedes Vito. Bij Enschede zijn we over de grens gereden. Tijdens de rit kon Harmen nog even zijn werk afmaken op zijn laptop, en een berichtje posten op de DIR-NL lijst. ;-) Onderweg nog even kontakt gehad met Wido, Jiles en Gertjan, die waren er al en zijn met een aantal andere leden van de EKPP uit eten geweest. Zij zouden vast gaan slapen en de deur voor ons open laten. We hadden er al rekening mee gehouden dat het glad zou kunnen worden en de rit wat langer zou kunnen gaan duren, maar dat viel achteraf gelukkig mee. Na zo'n vier en half uur sturen kwamen we om ongeveer kwart voor 2 aan in Hemmoor, waar zo'n 15 centimeter sneeuw lag en het snachts zo'n 18 graden vroor (Brrrrrrrrrrrrr). Nog even zoeken naar de locatie waar we zouden gaan slapen, maar die was snel gevonden. We hebben meteen de auto geparkeerd en uitgeladen waarna we lekker ons bedje in gingen. Wido, Jiles, Gertje en Thomas Karch zaten in hetzelfde huisje. De volgende morgen had Gertjan het ontbijt en de koffie al klaar gezet en zijn we aan tafel gegaan. Na ons warm aangekleed te hebben zijn we richting het water gelopen waar de meeting zou starten. Nou ja, water… ...IJS! Het grootste deel van het meer was bevroren! Om ongeveer 10 uur begon Michael Waldbrenner met een welkomstwoord en uitleg over wat er zou gaan gebeuren die dag. Daar stonden Harald en Monique ook klaar om het hele gebeuren mee te maken. Er zouden diversen workshops plaats vinden en voor de EKPP leden was er een uitleg over klimmen en abseilen. Voor hun duiken in Frankrijk is dit geen overbodige luxe gezien het bergachtige gebied waar de Gourneyras zich bevindt. Ook werd er een speciale takel getest die het mogelijk moet gaan maken om de decompressie habitat van Waldbrenner en Reinhardt Buchaly na afloop van hun recordduiken op diepere stops al in te gaan zetten en een gecontroleerde opstijging met habitat en al te maken. Een van de grote voordelen is, dat er al eerder aan een droge deco begonnen kan worden, waardoor de blootstelling aan het koude water tijdens de decompressie stop minder lang duurt en men daardoor langere bodemtijden kan gaan realiseren. De EKPP duikers werden in een van de huisjes geinstrueerd en in groepen gedeeld die de verschillende taken gaan uitvoeren. Met een grote hefballon van 1500 kilo zou men de habitat gaan nabootsen. 's Middags werd een blik Gavin scooters opengetrokken en zou er eindelijk gedoken worden. Ik denk dat er minstens 25 Gavin scooters aanwezig waren en er lagen ook een aantal RB80 rebreathers. Ook mooi om te zien waren de tot 'duikmobiel' omgebouwde busjes met allerlei aanpassingen om de vele duikmaterialen veilig te vervoeren. Wido, Harmen en Ralf Wilhelm deden het transport van die gigantische hefballon, een ander team bracht met een speciaal transport-apparaat de takel en de kabel naar de test plaats. Gertjan, Jiles en ik (Eddy) zouden de stages om de hefballon om te blazen vervoeren. Dit veranderde later in de opdracht om alle spullen na de test weer op te ruimen. Helaas is het dit niet doorgegaan omdat het te laat werd. We zouden de volgende dag de klus afmaken. Toch zijn Gertjan, Jilles en ik nog even gaan scooteren onder de ijslaag richting de testlocatie. Het water aan de oppervlakte was zo rond de 1°C en op diepte was het rond de 4°C, …erg koud dus! Er liep uiteraard een lijn naar de testplaats die door Michael en Reinhardt op vrijdag al geplaatst was.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
's Avonds gingen we met zo'n 70 personen uit eten. De organisatie had een zaal gereserveerd met een aantal lange tafels. Na het eten zijn we weer richting het huisje gegaan en hebben we nog even na zitten kletsen. Hervé Deschamps (een Frans EKPP lid en voorheen ook lid van de WKPP) kwam ook nog even op de gezelligheid af en het werd ongemerkt toch weer na twaalven voor we op bed lagen. De volgende morgen werd na het ontbijt even geinformeerd wat het plan was m.b.t. de terug te halen spullen. Er waren vrijwilligers genoeg om dit te realiseren dus hoefden wij het koude water niet meer in. Harmen wilde nog een scooter duik maken en kreeg Sandro Madeo (met zijn RB-80 rebreather) zo ver om mee te gaan. Inmiddels was het ijs aan de oppervlakte door de luchtbellen van de vele duikers gesmolten en kon je goed zien hoe de lijn liep door het spoor van water. Toen Harmen terug was van zijn duik hebben we het huisje op orde gemaakt, de auto ingepakt en afscheid genomen van iedereen. Om een uur of 3 reden we weer richting Nederland hopende dat het niet zou ijselen en weer hadden we geluk! Ongeveer vier en half uur later waren we weer de spullen aan het uitladen bij Harmen thuis en ben ik richting mijn eigen huis gereden. Daar de auto nog even uitgeladen en de accu's van de lamp en de scooter weer aan de lader gehangen. Het was een zeer gezellig, leerzaam en vermoeiend weekend, en… …zeer de moeite waard!
