DIR Demonstratie 30-07-2000

Dit is een fotoverslag van de DIR demonstratie die door Harmen Thys Nieuwenhuis werd gegeven tijdens de eerste bijeenkomst van TechNL (Nu DIR-NL) bij Paviljoen "De Stormvogel" in Oostvoorne.

		De demo begint met de dubbele tanks (2 x 12) met manifold. Deze tanks hebben geen netje eromheen en geen voet. Er kan van alles in een netje verstrikt raken, dus dit draagt niet bij tot de veiligheid. Bovendien zorgen voeten alleen maar voor meer roest. De tanks zijn onderling verbonden met 2 roestvrij stalen banden.
		Detail van de manifold op de dubbele tank. De isolator ertussen moet altijd open staan. De schroefringen die de isolator verbinden met de kranen aan weerszijden ervan zijn niet aangedraaid. Dit maakt de constructie iets minder gevoelig voor breken bij het stoten van de kranen, terwijl de verbinding even goed is.
		Bovenaan deze flessen zit een plakker met daarop details over de vulling van de flessen. Deze informatie moet met elke vulling vernieuwd worden.
		Na het vullen wordt met een zuurstofmeter het zuurstofpercentage van de inhoud van de flessen gecontroleerd en deze informatie wordt vervolgens op de sticker geschreven.
		Dit is een Halcyon Explorer wing; aan de rechterkant ligt een gemodificeerde Diverite wing. De modificaties: Het balletje is van de onderste dumpvalve af gehaald; De schouder dumpvalve aan de "corrugated" inflator slang is vervangen door een gewone dichte elleboog. (En een paar centimeter lengte van de slang af gesneden). Het onderstuk van de inflator kan omgedraaid worden, zodat deze tegelijk met de droogpak inflator bediend kan worden. Dit is te zien bij de Dive Rite wing. Er zijn stukjes fietsband om de geribbelde inflator slang heen aangebracht om de inflator middendruk slang vast te houden.
		Close-up: de wing zit nu op de tanks gemonteerd.
		De backplate (een Dive Rite in dit geval) met zelfgemaakte webbing (harnas). De blauwe webbing is van loodgordelband, de zwarte kruisband (crotch strap) is van autogordel. Dit laatste materiaal is dunner en buigzamer dan het loodgordelband en moet dus niet voor het bovendeel van de webbing gebruikt worden.
		Detail opname van het harnas en de backplate. Er zitten drie D-ringen op het harnas: een op iedere schouder en een op de linkerheup. Daarnaast zitten om de schouderbanden nog twee stukjes bungee koord. De schouder D-ringen zijn in een bankschroef gebogen.
		Zo zit het harnas met backplate als het eenmaal gedragen wordt. De kruisband zit niet ongemakkelijk ondanks dat het er wel zo uit ziet. Bovendien maakt de kruisband het mogelijk de schoederbanden vrij los te laten. Van de dames kwam de opmerking dat het bovendeel goed vrouwvriendelijk was: geen verbinding tussen de schouderdelen.
		Aan de heupgordel zit links op de foto de buckle en rechts een zakje met een mesje erin. Het mesje zit klemvast en is dus eenvoudig en snel te grijpen, maar valt er toch niet uit.
		De eerste trap met lange slang en primaire regulator wordt aan de rechter kraan gezet.
		De eerste eerste trap is gemonteerd. Merk op dat de aansluiting een DIN verbinding is en geen internationale. De uitstekende knop van de internationale verbinding ontbreekt, zodat er weer iets minder is waar je achter kan blijven hangen. Om de inflatorslang zitten twee stukjes fietsband om de inflator toevoerslang mee vast te zetten. Dit levert een betere stroomlijn op voor het geheel.
		De tweede eerste trap is nu ook gemonteerd. De backup regulator zit met een stukje elastiek om de nek, de lange slang met primaire regulator lucht op zijn schoot. De inflator en toevoerslang zitten door een elastiekje dat bij de D-ring op de linkerschouder is gezet. Deze houdt de inflator langs het lichaam voor goede stroomlijn. Voor het leegblazen van de wing is het echt niet nodig de inflator uitgang helemaal boven je hoofd te tillen.
		De manometer zit met een bolt-snap aan de D-ring op de linkerheup vast. Als je goed kijkt zie je dat de slang voor de manometer iets te lang is. Deze is nog van een eerdere 2 x 7 setup waar hij goed van lengte was. Hij hoort gewoon strak langs het lichaam te lopen terwijl je voor het regelmatig controleren gewoon even de bolt-snap loshaalt. De bolt-snap zit met een touwtje vast aan de manometer slang, zodat in geval van nood het touwtje kan worden doorgesneden met het duikmes.
		Een overzicht van manifold, eerste trappen, backup automaat en inflator.
		De lange slang (geel) wordt over de heup gehangen en met een halve slag om de nek, zodat de tweede trap van rechts komt. De tweede trap (hier een Beuchat VX-10) moet eenvoudig onderwater uit elkaar te halen zijn om hem schoon te kunnen maken in het geval er zand of vuil in komt.
		De cannister lamp (een EE Pro 14) hangt hier aan de rechterkant aan de heupgordel en zit vast met een loodgordel clip.
		De lange slang wordt nu op de heup vastgezet door hem tussen cannister en heup door te halen. Hij zit op deze manier klemvast zodat hij niet in de weg zit maar toch snel uit te geven is. Na gebruik kan hij dan door de duiker zelf weer worden opgeborgen.
		Close-up van de cannister met de lange slang er tussen door.
		Hier wordt het volledige bovendeel van een DIR uitrusting gedragen. Alleen de bottomtimer en het kompas ontbreken nog aan de polsen. Het kompas hoort aan de linkerpols, de bottomtimer aan de rechterpols. Bij de DIR configuratie horen geen consoles, omdat deze te zwaar zijn en naar beneden gaan hangen wat de stroomlijn niet ten goede komt.
		De set met de twee automaten gemonteerd. Let op de lange (2.1m) slang.
		Close-up van de beide eerste trappen en de slangen. Aan de regulator bij de rechterschouder zitten de lange slang en de inflator, aan de trap bij de linker schouder de backup regulator, de manometer en eventueel de inflator voor je droogpak. De DIR puristen schrijven voor dat de inflator voor het droogpak ook achter het hoofd moet kruisen en dus onder de linker arm door moet.
		Nog een close-up. Waarom zijn de diverse slangen zo gemonteerd? Bij het per ongeluk stoten/rollen van de kraanknoppen rolt de rechter kraan open en de linker kraan dicht. Als een buddy uit de lange slang ademd dan mag deze niet dichtrollen terwijl je het zelf niet merkt!
		Een demonstratie van hoe uit een inflator kan worden geademd. Dit is niet eenvoudig en is echt het laatste redmiddel!
		Overzicht van een Extreme Exposures Pro 14 (links) en een kleinere EE Pro 6 (rechts) die plotseling uit een handtasje werd getrokken.
		Close-up van de EE Pro 14 cannister, met transparant deksel en schakelaar.
		De reserve lamp (hier een EE Scout) is simpel. Draaien aan de kop om aan te doen. Wel oppaseen welke kant je opdraait, anders loopt de lamp vol water. Hij blijft het dan wel doen, maar dan moet je hem wel eerst terug de goede kant opdraaien. De lamp werkt niet op overspanning en heeft geen knoppen en andere uitsteeksels. Gebruik altijd normale en geen oplaadbare batterijen, deze zijn namelijk minder betrouwbaar.
		De twee reserve lampen worden door middel van boltsnaps aan de schouder D-ringen vastgezet en met een stukje elastiek/bungee lager op het harnas. Zo zit een reserve lamp nooit in de weg en kun je hem toch snel tevoorschijn halen. Bij het pakken van een lamp doe je hem eerst aan en maak je hem dan pas los.
		De roemruchte ScubaPro Jetfin: zwaar, stijf en DIR. Deze heeft bovendien de originele Oceanic spring heel strap (RVS veer).
		Een spool met de bijbehorende RVS boltsnap.
		Halcyon backplate beschermer met het zakje met daar in de oranjerode hefballon.
		Een alu 40 stage bottle (uit de USA).
		Detail van de stage bottle. Op de plakker staat de informatie over de vulling van de fles. Deze plakker moet met elke nieuwe vulling worden vernieuwd. Hier nog niet aangebracht: op de zijkant hoort met grote letters de maximale diepte voor het gas dat in de fles zit te staan. Daarnaast hoort de naam van de gebruiker van de fles.
		De stage bottle met de ademautomaat er op aangesloten. De manometer (in zijaanzicht) zit via een heel kort slangetje aan de eerste trap, zodat de meter niet in de rondte zwaait maar vast zit en altijd eenvoudig is af te lezen. De slang tussen eerste en tweede trap zit tussen twee stukken autobinnenband aan de fles geklemd, voor een goede stroomlijn. Aan de stage bottle zit een nylon touw met daaraan twee bolt-snaps. Deze snaps klik je aan de D-ring op de linker schouder en de heup D-ring tijdens de duik. Het koord is bedoelt voor onder water en de fles mag er dus boven water niet aan opgetilt worden, want dan rekt het touw te veel uit. Om bij gebruik van maar 1 stage de onderste bolt-snap dichter tegen de fles te houden, sla je het touwtje eenmaal om het strakke touw heen.

Terug naar Evenementen

Print deze
pagina